Στόχος του να πιάσει τη μια και μοναδική άδεια ξαπλώστρα, λουσμένη στον ήλιο και άκρως ποθητή. Νικητής αναδείχτηκε ένας κλώνος της Λάρα Κροφτ, που έσπρωξε, πάτησε, έφερε τρεις τούμπες στον αέρα και κλώτσησε τους υπόλοιπους. Τις παραπάνω σκηνές, δεν είχα την τιμή να τις παρακολουθήσω μόνο εγώ, αλλά και όλοι εσείς- λίγο μετά το μεσημεριανό φαγητό και πριν το απογευματινό παγωτό. Ευτυχώς όμως εδώ και λίγες ημέρες έχουν γίνει πια παρελθόν, διαλύθηκαν όπως και το καλοκαίρι σε μια κουταλιά νερό. Το ίδιο και τα καρέ με τα παιδιά που τσίριζαν, τις μαμάδες που τα κυνήγαγαν με κεφτεδάκια, τους εφήβους που μπήγανε τα τσιγάρα τους στην καυτή άμμο- όπως η Βασιλειάδου στη «Θεία από το Σικάγο»- τα κορίτσια που κολυμπούσαν προσεκτικά για να μην βραχεί και καταρρεύσει η α λα Amy Winehouse κουπ τους, τους τύπους που πάνω στους κοιλιακούς τους μάθαινες αριθμητική, τις γυναίκες που ξεροψήνονταν λαχταρώντας το μαύρισμα του Λάκη Γαβαλά- μα δεν ξέρουν πως είναι αποτέλεσμα σολάριουμ;- κ.α. Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάθε Σεπτέμβρη κάνω τον απολογισμό μου. Θυμάμαι όσα πέρασα τους τρεις τελευταίους μήνες και μετά τα κλείνω στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, μαζί με τα κοντομάνικα και τα μαγιό. Έτσι και τώρα καταλήγω στο γεγονός πως και αυτό το καλοκαίρι δεν μου πρόσφερε τίποτα περισσότερο από μερικές αθάνατες ελληνικές στιγμές, ικανές όμως όταν τις εξιστορήσω, να με ανακηρύξουν στον Νο1 χαβαλέ της παρέας μου. Ωραίο το γέλιο, ειδικά όταν μέσα από αυτό ξορκίζεις από πάνω σου την καλοκαιρινή μιζέρια που σε πιάνει όταν πας για να βουτήξεις ήρεμα και χαλαρά και ξαφνικά μεταμορφώνεσαι σε πολεμικό ανταποκριτή... «Από την παραλία «Λάμπη» της Πάτμου, για το Mega Channel, Σωτήρης Δανέζης»....
