Γιατί κάποιοι φαίνεται πως διαφωνούν ή πως, εν πάση περιπτώσει, έχουν μια πολύ ιδιαίτερη αντίληψη για τις αναμνηστικές τους φωτογραφίες. Όπως εκείνος ο τύπος στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, όπου έτυχε να βρεθώ πριν λίγες μέρες. Τον είχα δει να περιφέρεται στον αρχαιολογικό χώρο, μαζί με τη γυναίκα του, χωρίς να δώσω σημασία. Κάποια στιγμή που πέρασαν από δίπλα μου, μου φάνηκε σαν να μιλούσαν σλάβικα. Ένας ακόμα τουρίστας, σκέφτηκα. Ώσπου λίγο πριν μπω στον χώρο του θεάτρου, τον βλέπω τον κύριο να παίρνει θέση στη μέση της σκηνής, να βγάζει ατάραχος ένα ένα τα ρούχα του, να μένει στο τέλος με το εσώρουχο και όλο καμάρι να ποζάρει θριαμβευτικά για μια φωτογραφία γυμνός στην αρχαία Επίδαυρο! Δεν μου επιτρέπεται να γράψω τι σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή… Φύλακας στον χώρο δεν υπήρχε ούτε για δείγμα -την ίδια ώρα που βρίσκονταν 4 στο εκδοτήριο και άλλοι 3 μέσα στο μουσείο, παρακολουθώντας με αφοσίωση τα πρωινάδικα της TV… Δυστυχώς δεν τον πρόλαβα να του τα πω ένα χεράκι, γιατί μόλις τελείωσε τη «δουλειά» ντύθηκε στα γρήγορα κι έγιναν καπνός με τη συμβία του… Και καλά αυτός έχει τα προβλήματά του και κάνει ό,τι κάνει, είπα από μέσα μου, οι αξιότιμοι υπεύθυνοι, όμως, που «σκίζονται» για τα μνημεία μας, την φύλαξη και την προβολή τους, πού να βρίσκονται; Μάλλον στον πέμπτο ύπνο…
