Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Χρώμα, άρωμα, μαγεία… στο Μαρακές


H Δάφνη Παπανικολάου ταξιδεύει στην αισθαντική πόλη του Μαρόκου, με όλες της τις αισθήσεις τεταμένες
Δεν περίμενα ποτέ ότι το Μαρακές θα ξυπνούσε όλες μου τις αισθήσεις με τέτοιον τρόπο, ώστε να νιώθω πιο ζωντανή και πιο ελεύθερη από ποτέ. Μια πόλη ανάμεσα σε ανατολή και δύση, ένας ανατολίτικος πολιτισμός με έντονες επιρροές από τον γαλλικό. Μια πόλη, δύο πολιτισμοί, τρεις λέξεις: χρώμα, άρωμα, μαγεία.

Έντονα χρώματα παντού, στις άμαξες με τα άλογα, στους καταπράσινους κήπους με κάθε λογής λουλούδια από όλο τον κόσμο, στις εξωτικές κατοικίες δυναστειών (που βασίλεψαν αιώνες πριν στο Μαρακές), στα μοναδικά ξενοδοχεία που περισσότερο με παλάτια μοιάζουν. Το μέρος, όμως, όπου ένιωσα ότι ο χρόνος σταμάτησε και με συνεπήρε μια μαγεία αλλιώτικη ήταν η παλιά πόλη του Μαρακές, η Medina, που ξετυλίγεται πίσω από τα επιβλητικά μεσαιωνικά τείχη. Εκεί, στην κεντρική πλατεία Jemaa el Fna, είδα κόμπρες να χορεύουν στο ρυθμό ενός φλάουτου, μάγους να μιλούν σε γεράκια, μικροπωλητές να πουλούν αραβική μουσική και Bollywood DVD, ντόπιους να παρακολουθούν σε γιγαντοοθόνη τη μετάδοση του πρώτου αγώνα ποδοσφαίρου στο ολοκαίνουριο στάδιο του Μαρακές, και τουρίστες να τρώνε παραδοσιακές μαροκινές σαλάτες, τηγανίτες με μέλι κι άλλες νοστιμιές.
Η μαγεία όμως δεν σταματάει στην πλατεία αυτή. Απλώνεται σε κάθε γωνιά της αγοράς ή αλλιώς souk του Μαρακές: Αρώματα από ανατολίτικα μπαχάρια, μαροκινά λάδια (Huile d'Argane) και ζεστό τσάι, αχνιστά, στρογγυλά ψωμάκια, ψημένα σε ξυλόφουρνους, πολύχρωμα χαλιά και παλιά πολύτιμα κοσμήματα, το καθένα με τη δική του ιστορία. Και ξαφνικά η πολύβουη αγορά δίνει τη θέση της στα ήσυχα σοκάκια, που κρύβουν μικρούς θησαυρούς, όπως ένα παλιό παλάτι στη βόρεια Medina, που μετατράπηκε στο ρομαντικό εστιατόριο Tobsil, ή το νεανικό εστιατόριο Terrace des Epices, που βλέπει από ψηλά όλη τη Medina και λούζεται από τον ζεστό μαροκινό ήλιο, ως αργά το απόγευμα.
Αυτό είναι το Μαρακές, ένα ατέλειωτο πάντρεμα παλιού και καινούριου, ελευθερίας και συντηρητισμού, μαγείας και ρομαντισμού. Aυτό είναι το δικό μου Μαρακές.

Δάφνη Παπανικολάου

Δημοφιλείς αναρτήσεις